zondag 30 september 2007

30 september tot en met aankomst sydney

Zondag 30 september was voor ons beide een hele moeilijke dag.

Onze beide ouders hadden wij uitgenodigd om vis te eten die wij hadden gehaald in scheveningen.

We hadden een foto collage gemaakt en aan hun gegeven.

Die dag gingen we afscheid nemen van annemiek haar ouders en dat was niet makkelijk. Al met al hebben we toch gelachen en lekker buiten gegeten.

Natuurlijk willen wij onze droom verwezenlijken maar afscheid nemen van je familie is toch altijd moeilijk.



Maandag 1 oktober kregen we een belletje van de bank dat eindelijk het bestelde geld binnen was en hebben we nog een keer de handbagage en de koffers goed gewogen want ook al mochten wij (behalve Lex) ieder 10 kilo extra meenemen, je zit er zo over heen.

Want voor iedere extra kilo moesten we 54,00 euro betalen.



"s-Middags om 15.00 uur werden we opgehaald door de taxi die ons naar het Van der Valk hotel bij de Brug bracht.

Weer moesten we afscheid nemen en nu van zijn ouders, wat net zo moeilijk was als zondag.

Eenmaal in het hotel hebben we eerst lekker gezwommen en daarna lekker gegeten.

Betijds naar bed want de volgende dag moesten we vroeg op.




Dinsdag 2 oktober Om 06.30 uur opgestaan en alles klaar gemaakt want om 07.30 zouden twee collega's (Jan van Brecht en Ton Little) ons naar schiphol brengen.





Twee auto's afgeladen met 5 koffers en 3 stuks handbagage en een laptop en een buggy gingen we naar Schiphol.





Op schiphol hebben we onze koffers laten insealen en gingen we ons inchecken. Dit ging allemaal goed.Eenmaal achter de douane gingen we eerst maar eens ontbijten en een grote bak koffie drinken.Daar was het gelukkig een stuk rustiger.En dan maar wachten tot de gate open ging want dan moet de handbagage en jezelf nog gescand worden. Ook hier ging alles goed. In de volgende ruimte voordat we door de slurf naar het vliegtuig gingen hoefde we maar kort te wachten.





In het vliegtuig zaten we vooraan dit in verband met het hangbed voor Lex, perfect want we hadden lekker veel been ruimte.We hadden een half uur vertraging maar dat was zo om.


Tim vondt het prachtig vooral het opsteigen.De vlucht ging heel goed, tim en lex kregen veel vermaak en aparte kindermaaltijden. Na 13 uur ( 06.30 lokale tijd singapore) kwamen we aan in singapore, daar hadden we tot 09.30 uur de tijd en moesten dan nog maar 8 uur naar Sydney.










Wat ons op viel was dat er veel bewaking liep met geweren. Er werd ons met nadruk gezegd dat je er niet mag roken en geen kauwgom mag hebben in je mond.Om 08.30 uur gingen we alweer inchecken voor de vlucht naar Sydney, hier werd wel even strenger de handbagage gecontroleerd.De zonnebrand en aftersun werd er uitgehaald. De kinderschaar van tim werd uit zijn etui gehaald. Alle tassen moesten open.We moesten ook een formulier invullen wat we gingen doen in Australie en hoe lang en wat je allemaal meeneemt en dit moest je dan ook bij aankomst in sydney afgeven bij de douane.


Eindelijk mochten we instappen in het vliegtuig naar Sydney. De kinderen waren best moe en vielen tijdens het opsteigen al in slaap.






Op 3 oktober om 18.45 uur kwamen we aan in Sydney het was bij aankomst 28 graden dus wel even wennen. Eerst allemaal in de rij bij de douane. Daar stellen ze een aantal vragen en checken ze je paspoort. Daarna je koffers ophalen en dan weer in de rij om al je bagage te checken ( x-ray). Hier moest je je formulier afgeven, we zagen velen voor ons die al hun koffers moesten open maken dus wij dachten al dit kan wel eens een latertje worden maar dat viel mee, wij hoefden helemaal niets open te maken en konden zo door lopen. of dit nou komt omdat er bij ons op het formulier stond dat wij "permanent visum" hebben. Geen idee.



De shuttel naar het hotel was perfect, instappen en gaan.
Het was maar 5 minuten rijden naar het hotel.

woensdag 26 september 2007

26 september tot en met 29 september

De afgelopen dagen vlogen echt voorbij vandaag 26 september ging tim voor het laatst naar school en mocht trakteren.


Om 10.15 uur hadden wij in Voorschoten de overdracht van ons huis.Het stelde niet zoveel voor. Het regende enorm die ochtend.

Die middag nadat tim uit school kwam gingen we naar mijn ouders om daar tot en met vrijdag te verblijven omdat we nu echt dakloos waren.

Echter kwamen we dinsdag erachter dat we 20 kilo overgewicht hadden in de koffer dus hebben we het verhuisbedrijf Waaijenberg nog gebeld dat we woensdag nog 3 verhuisdozen komen brengen.Dit was gelukkig in orde.

Op donderdag 27 september gingen we met Annemiek der ouders naar de dierentuin in Amersfoort en 's avonds met zijn allen naar de wensput om nog eens typisch hollands te eten. (pannekoeken en poffertes)Die avond was het ook zover om afscheid te nemen van annemiek haar broer.

Vrijdag 28 september zijn we rond 10.00 uur weer richting wassenaar vertrokken waar arno nog het een en ander moest regelen met zijn werk en tevens de auto moest inleveren.

Zaterdag 29 september had tim zijn laatste Judo les en mocht weer trakteren.






















's avonds zijn we nog even bij Rob en Wilma op visite geweest en ook om gedag te zeggen. Was weer erg gezellig.

zondag 23 september 2007

Afscheid arno zijn werk







Op zaterdag 23 september had Arno het afscheid van zijn werk.
De partners mochten mee en het was in Vlaardingen bij Gonzales.(dat is BBQ restaurant)




Op de foto hier naast zitten we heerlijk in het zonnetje met jelle en poula, we waren een beetje vroeg.










De eigenaar vertelde nog een woordje en we kregen een fles drank aangeboden.







Natuurlijk was het wel een gekke avond om van je collega's afscheid te nemen maar we hebben ook vreselijk gelachen en heerlijk gegeten.



















Jan en Marcel.









Tijdens deze gezellige avond kregen wij nog een heel mooi kado van alle collega's, namelijk een nieuwe 200 mm lens voor op onze camera (EOS 350).

Natuurlijk werd er ook een speech gehouden door Marcel Verouden.
En ook arno bedankte iedereen voor de gezellige avond en natuurlijk voor het mooie kado.
tevens een korte uitleg wat wij precies gaan doen.

donderdag 20 september 2007

Het inpakken en afscheid annemiek werk.













Het gaat nu allemaal opschieten want
20 september komt al dichterbij.
We hebben nu rond de 90 dozen al beneden staan en de meeste fietsen heeft arno al schoongespoten en liggen bovenop de dozen gestapeld.








Inmiddels is het 23 september is er weer het een en ander gebeurd.Afgelopen donderdag 20 september waren er verhuizers van Waaijenberg die de breekbare goederen gingen in pakken. De rest zouden ze vrijdag de 21 ste september afmaken.

Op die donderdagavond had Annemiek haar afscheid van het werk wat meer dan geweldig was. Eerst lekker eten in Allemansgeest en kreeg ik tijdens het eten een boekje die Hans met alle collega's in elkaar had gezet over mijn dienst jaren bij Statenprojekt. Tevens kreeg ik een heel mooi kado, een grote spiegel met daarop twee klokken zodat ik altijd de tijd van nederland in australie kan bijhouden. Met daaronder de namen van al mijn collega's.
Zoals gebruikelijk deden zowel mijn baas als hans een ontroerende speech wat opdat moment toch wel iets met je doet.

Bij deze alle collega's het was meer dan fantastisch, bedankt voor alles en de geweldige avond.

Vrijdag 21 september kwam de verhuis container iets later omdat er een paar zieken waren maar dat kon de pret niet drukken. We hadden veel hulp die dag want Jelle, Rob en Wilma en drie verhuizers waren er. Een daarvan was de coordinator. Toen alles was genummerd en het laatste was ingepakt ging het laden van de container beginnen. We hadden genoeg steekwagens en rolcontainers dus binnen 4 uur was alles geladen in de container.

Tussen de middag had ik samen met Wilma voor de lunch gezorgt.















































































Ja daar gaan we dan het moment van inladen is dan toch echt begonnen.


Wilma die altijd maar blijft lachen.











Om twee uur 's-middgs reed de vrachtwagen weg met alle onze spullen naar de opslag in Ede waar het staat opgeslagen totdat wij een seintje geven vanuit Australie dat wij een vast adres hebben.